KookJin Part
ซอกจินช้อนสายตาขึ้นมองคนพูดอย่างไม่เชื่อหู ดวงตาคมที่สบกลับมาอย่างจริงจังบอกให้รู้ว่าเจ้าตัวไม่ได้ล้อเล่น ..เสียงห้ามปรามทั้งหมดกลืนหายลงไปในลำคอพร้อมกับรสจูบหนักหน่วงที่ทาบทับลงมารวดเร็วจนไม่ทันตั้งตัว
ริมฝีปากหยักบดเบียดเคล้าคลึงรุนแรงทว่าก็เร่าร้อนจนต้องเผลอเปิดรับลิ้นชื้นเข้าไปภายในอย่างเสียไม่ได้ มือหนากดท้ายทอยอีกฝ่ายให้เอียงรับสัมผัสในองศาที่ลุ่มลึกมากยิ่งขึ้น เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดรัดรึงเก็บความหมอหวานจากคนตรงหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างเอาแต่ใจ
มือเรียวเลื่อนขึ้นมาดันแผ่นอกกว้างออกห่างแต่ก็ถูกมือหนารวบไว้ เด็กหนุ่มดันร่างสูงโปร่งให้เอนลงไปนอนราบกับโซฟาตัวยาวก่อนที่เขาจะโถมตัวขึ้นคร่อม กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆดึงดูดให้สันจมูกโด่งต้องก้มลงไปสัมผัสซอกคอขาว กดจูบเบาๆสลับขบเม้มดุนดันจนมันปรากฏรอยแดงขึ้นมาจางๆ เรียวลิ้นร้อนแลบเลียไปตามผิวเนื้อนุ่มแสนเย้ายวน มือที่ว่างก็จัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีอ่อนออกเพื่อให้สามารถรุกล้ำรังแกผิวกายเนียนละเอียดได้มากยิ่งขึ้น ทุกอย่างดูช่ำชองมากเสียจนคนเป็นครูแทบไม่อยากเชื่อว่านี่คือเด็กม.ปลายที่อายุแค่สิบเจ็ดปี..
“อ๊ะ ..อย่า!..” ยิ่งได้ยินเสียงร้องห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไปดูดดุนยอดอกสีสวยจนคนใต้ร่างเผลอร้องเสียงหลง จองกุกพอใจในปฏิกิริยาตอบรับแสนน่ารักนั้นไม่น้อย ไม่นึกเลยว่าคนตรงหน้าจะเร้าอารมณ์เขาได้มากขนาดนี้ ยิ่งลิ้มลองยิ่งกลืนกินมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งห้ามใจให้หยุดเสพสมความหอมหวานจากเรือนร่างเย้ายวนตรงหน้าได้ยากเท่านั้น
“พะ..พอแล้ว ไม่เอานะ!..” ร่างโปร่งส่งสายตาดุๆมาให้พลางออกแรงดันลาดไหล่หนั่นหนาออกห่างเมื่อคนตัวสูงกว่าเคลื่อนกายต่ำลงไปใกล้กลับส่วนไวต่อความรู้สึกที่สุด เด็กหนุ่มหยุดมือที่กำลังลูบไล้มาจนถึงขอบกางเกงไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะหยัดตัวขึ้นมาประกบจูบแรงๆที่หนึ่งอย่างกลั่นแกล้งพร้อมกับกระซิบเสียงพร่าชิดริมฝีปากอิ่มสีแดงฉ่ำ
“..ไม่ไหวแล้ว.. ขอนะ..”
“อย่า!.. อื๊ออ!” จองกุกไม่รับฟังคำห้ามปรามใดๆอีก มือหนาปลดเปลื้องอาภรณ์เบื้องล่างออกก่อนจะยกเรียวขาสีน้ำนมข้างหนึ่งขึ้นพาดกับพนักโซฟา ยิ่งเห็นคนใต้ร่างยกมือขึ้นมาปิดปากกลั้นเสียงครางพลางส่ายหน้าเหมือจะปฏิเสธแบบนั้นแล้วเขาก็ยิ่งได้ใจ..คนอะไรน่าแกล้งซะจริง..
ร่างสูงยกยิ้มมุมปากอย่างย่ามใจ มือหนาลูบไล้สัมผัสไปตามโคนขาขาวเนียนก่อนจะค่อยๆกดแทรกนิ้วเรียวเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มช้าๆ คนใต้ร่างสะดุ้งทันทีเมื่อรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ภายในร่างกาย ฟันคมกัดริมฝีปากอิ่มตึงเพื่อไม่ให้ส่งเสียงร้องออกไปจนเกือบได้เลือดขณะที่เขากำลังแกล้งหมุนวนนิ้วอยู่ด้านในเพื่อหาจุดกระสัน
“อืออ..ไม่..” ห้ามปรามอีกสักกี่ครั้งก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ ความอุ่นร้อนแน่นตึงข้างในนั้นตอบสนองนิ้วเรียวเป็นจังหวะถี่ๆจนเด็กหนุ่มอดใจไม่ไหว ร่างสูงปลดซิปกางเกงนักเรียนขายาวลงจนสุด ดึงก้านนิ้วของตัวเองออกแล้วแทนที่ด้วยความคับเครียดแน่นตึงกลางลำตัวที่มีขนาดใหญ่กว่านั้นมาก
“อา... เชี่ย! แน่นว่ะ..” จองกุกเชิดหน้าขึ้นพลางขมวดคิ้วมุ่น ช่องทางคับแคบนั้นบีบรัดเขาจนแทบขยับไม่ได้ ...ไม่นึกเลยว่าจะยังแน่นขนาดนี้ ..ไม่น่าเชื่อจริงๆว่าคนตรงหน้าจะเคยผ่านมือผู้ชายคนอื่นมาก่อน..
ถึงจะค่อนข้างยากลำบากในตอนแรก แต่เด็กหนุ่มร่างสูงก็ฝืนขยับตัวเข้าหาความอุ่นร้อนนั้นอย่างห้ามใจไม่ไหว กดสวนสะโพกสอบอย่างเอาแต่ใจจนร่างโปร่งโยกคลอนไปตามจังหวะที่เขาเป็นคนควบคุม ..ความรู้สึกที่ได้รับมันดีเกินกว่าผู้หญิงคนไหนๆที่เขาเคยมีสัมพันธ์ทางกายด้วย ยิ่งได้สัมผัสกับผนังอ่อนนุ่มอุ่นร้อนโดยไม่มีเครื่องป้องกันมาขวางกั้นแบบนี้ยิ่งทำให้เขาแทบบ้า แรงรัดรึงถี่ๆภายในเรือนกายขาวผ่องนั้นสรรสร้างความรู้สึกสุขสมจนอดไม่ได้ที่จะต้องครางออกมาอย่างย่ามใจ
“ซี๊ดด... แม่ง..”
เสียงครางของเขากับคนข้างล่างดังประสานก้องไปทั้งห้อง มือหนายกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าเพื่อให้แทรกกายเข้าไปได้ลึกยิ่งขึ้น สะโพกสอบขยับเข้าออกเป็นจังหวะรวดเร็วอยู่สักพัก ไม่นานคุณครูคนสวยก็เป็นฝ่ายกระตุกเกร็งปล่อยสายธารอารมณ์สีขุ่นออกมาก่อน จองกุกเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆเมื่อเขาเองก็ใกล้จะถึงจุดหมายในไม่ช้า แต่ในวินาทีที่เขากำลังจะได้ขึ้นสวรรค์นั้น.. ที่บริเวณขมับก็รู้สึกได้ถึงปลายกระบอกปืนสีดำสนิทที่จ่ออยู่ในระยะเผาขน..
..และบุคคลที่สามที่ถือมันอยู่ก็กำลังจะปลดเซฟแล้วลั่นไก...
ปัง!!..
.
'
'
continue reading >> Caffeine
---------------------------------------------------------
NamJin Part
“อื๊ออ.. คุณ..เบาๆ..” เสียงหวานร้องห้ามเมื่อคนด้านบนกำลังโถมกายเข้าหาเขาอย่างใจร้อนทั้งที่เพิ่งสอดใส่เข้ามาได้ไม่นาน ช่องทางรักที่ยังไม่คุ้นชินกับความคับเครียดขนาดใหญ่ทำให้เขารู้สึกเจ็บแปลบทุกครั้งที่อีกคนขยับกาย แต่ถึงแม้จะกำลังต้องการจนแทบทนไม่ไหว คราวนี้ คิม นัมจุน ก็ยอมโอนอ่อนลดความเร็วลงให้ตามคำขอพร้อมกับหยัดตัวขึ้นไปประกบจูบแลกสัมผัสหวานฉ่ำอย่างเอาใจ
รอจนร่างบอบบางประตัวกับสิ่งที่อยู่ภายในร่างกายได้แล้ว ร่างสูงก็ค่อยๆประคองกอดเอวคอดไว้แล้วพลิกตัวให้อีกคนเปลี่ยนมานั่งคร่อมอยู่ด้านบนทั้งที่ร่างกายส่วนล่างยังเชื่อมกันอยู่ ใบหน้าคมคายโน้มลงมากดจูบลงที่ปลายคางมน ไล่เรื่อยไปตามสันกรามนูนสวยแล้วหยุดกระซิบเสียงพร่าที่ข้างใบหูนุ่ม
“..ขยับหน่อยสิ..”
อยากจะไม่ทำตามแต่ก็หักห้ามความต้องการของตัวเองไม่ได้ เสียงทุ้มแสนมีเสน่ห์ของคนที่โอบกอดเขาไว้คล้ายกับจะสะกดให้ร่างกายเริ่มขยับขึ้นลงอย่างช้าๆ มือใหญ่ช่วยประคองสะโพกมนแล้วสวนกายกลับขึ้นมาเป็นระยะ ซอกจินก้มหน้าจนคางแทบชิดอกเพราะไม่เคยต้องทำอะไรน่าอายแบบนี้มาก่อน หากแต่คนด้านล้างก็ยังคงกลั่นแกล้งเขาด้วยการเชยปลายคางมนบังคับให้เขาต้องเงยหน้าขึ้นไปสบสายตาร้อนแรงคู่นั้นอยู่ดี
“รู้สึกดีไหม?” กดจูบหนักๆลงทีหนึ่งแล้วกระซิบถามชิดริมฝีปากอิ่มตึงแสนสวย สีหน้าท่าทางของคนที่กำลังขยับโยกอยู่บนตัวเขาตอนนี้ทำให้อดไม่ได้ที่จะต้องกระแทกกายสวนกลับไปในจังหวะที่ถี่รัวขึ้นขึ้น แม้จะเคลิบเคลิ้มรัญจวนใจแค่ไหน แต่ดูเหมือนว่าอีกคนก็ยังคงกระดากอายไม่ยอมเอื้อนเอ่ยความรู้สึกของตัวเองออกมาเสียที เห็นแบบนั้นเขาจึงต้องกระตุ้นด้วยการกอบกุมแกนกลางสีชมพูสวยเอาไว้แล้วรูดขึ้นลงช้าๆพร้อมกับถามย้ำอีกครั้ง
“..ว่ายังไง หืม?..”
ซอกจินกัดปากพลางพยักหน้าตอบรับคำถามนั้นช้าๆด้วยความเขินอาย ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่ารู้สึกดีขนาดไหนตอนที่ร่างสูงได้เข้ามาเติมเต็มร่างกายเขาเช่นนี้ ความเจ็บค่อยๆเปลี่ยนเป็นความซ่านเสียวที่แทรกซึมไปทุกส่วน สมองขาวโพลนเหมือนกำลังล่องลอยอยู่บนสรวงสวรรค์ ...คล้ายกับเสพสมคาเฟอีนในปริมาณมากเข้าสู่กระแสเลือด ปล่อยให้มันควบคุมระบบประสาท กระตุ้นการหลั่งซีโรโทนินให้สุขสมมากเสียจนรู้สึกว่าขาดไม่ได้..
continue reading >> Caffeine
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น